patefon (język polski)
patefon (1.1)
- wymowa:
- IPA: [paˈtɛfɔ̃n], AS: [patefõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. wczesny typ gramofonu o napędzie mechanicznym; zob. też patefon w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik patefon patefony dopełniacz patefonu patefonów celownik patefonowi patefonom biernik patefon patefony narzędnik patefonem patefonami miejscownik patefonie patefonach wołacz patefonie patefony - przykłady:
- (1.1) Odtwarzanie w patefonie odbywało się od środka płyty przy użyciu niewymiennej kulki.[1]
- (1.1) Wcześniej ruchomym obrazkom towarzyszyła muzyka grana na żywo lub z patefonu.[2]
- (1.1) Na patefonie zdarta płyta do obrzydzenia gra mazurki…[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nakręcać patefon
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. patefonowy
- rzecz. patefonik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) od nazwiska wynalazców braci Emila i Charlesa Pathé + pol. -fon
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pathephone
- źródła:
- ↑ hasło Patefon w Wikipedii
- ↑ G. Brzozowicz, F. Łobodziński, 100 płyt, które wstrząsnęły światem. Kronika czasów popkultury, Iskry, 2000, ISBN 83-207-1647-0
- ↑ Związek Literatów Polskich. Oddział w Łodzi. Osnowa, Wydania 7-12, str. 37, Wydawn. Łódzkie, 1963
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.