panewka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) techn. wojsk. hist. zagłębienie na proch strzelniczy potrzebny do wystrzelenia pocisku z lufy dawnej broni palnej; zob. też panewka (broń palna) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik panewka panewki dopełniacz panewki panewek celownik panewce panewkom biernik panewkę panewki narzędnik panewką panewkami miejscownik panewce panewkach wołacz panewko panewki - przykłady:
- (1.1) Kiedy Rafał wyjrzał, wszyscy trzej z konia opatrywali rękę kolegi. Trwało to chwilę, bo oto zdjęli z pleców karabiny, podsypali prochu na panewki i mieli razem huknąć ponownie w wywalone okno[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. panew ż
- przym. panewkowy
- związki frazeologiczne:
- spalić na panewce
- etymologia:
- pol. panew + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Stefan Żeromski, Popioły, 1904, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
panewka (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. patelnia[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.