orogeneza (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔrɔɡɛ̃ˈnɛza], AS: [orogẽneza], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geol. proces powstawanie gór z przyczyn tektonicznych; zob. też orogeneza w Wikipedii
- (1.2) geol. epoka, w której zachodziła orogeneza (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik orogeneza orogenezy dopełniacz orogenezy orogenez celownik orogenezie orogenezom biernik orogenezę orogenezy narzędnik orogenezą orogenezami miejscownik orogenezie orogenezach wołacz orogenezo orogenezy - przykłady:
- (1.1) Karpaty powstały w wyniku orogenezy alpejskiej.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) orogeneza alpejska • orogeneza hercyńska • orogeneza kaledońska
- synonimy:
- (1.1) ruchy górotwórcze, ruchy orogeniczne, górotwórczość
- (1.2) fałdowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.2) faza górotwórcza
- wyrazy pokrewne:
- przym. orogeniczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ὄρος + γένεσις (óros + génesis) → góra + pochodzenie, narodziny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) orogeny
- asturyjski: (1.1) oroxénesis ż
- baskijski: (1.1) orogenesi
- białoruski: (1.1) арагенез m, арагенезіс m, гораўтварэнне n
- czeski: (1.1) orogeneze ż
- esperanto: (1.1) orogenezo
- francuski: (1.1) orogenèse ż
- hiszpański: (1.1) orogénesis ż
- kataloński: (1.1) orogènesi ż
- niemiecki: (1.1) Gebirgsbildung ż, Orogenese ż
- nowogrecki: (1.1) ορογένεση ż
- portugalski: (1.1) orogénese ż, orogênese ż
- rosyjski: (1.1) орогенезис m, горообразование n
- słowacki: (1.1) orogenéza ż
- słoweński: (1.1) orogeneza ż
- ukraiński: (1.1) орогенез
- włoski: (1.1) orogenesi ż
- źródła:
orogeneza (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.