olcha (język polski)
olcha (1.1)
olcha (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔlxa], AS: [olχa]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dendr. Alnus Mill.[1], drzewo z rodziny brzozowatych, rosnące na terenach podmokłych; zob. też olsza w Wikipedii
- (1.2) techn. olchowe drewno
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik olcha olchy dopełniacz olchy olch celownik olsze olchom biernik olchę olchy narzędnik olchą olchami miejscownik olsze olchach wołacz olcho olchy - (1.2) blm[2],
przypadek liczba pojedyncza mianownik olcha dopełniacz olchy celownik olsze biernik olchę narzędnik olchą miejscownik olsze wołacz olcho - przykłady:
- (1.1) Przeważają w nich różne odcienie zieleni z szarobrunatnymi pniami olch[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kępa olch
- (1.2) meble z olchy
- synonimy:
- (1.1) olsza
- (1.2) olsza, olszyna
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) drzewo
- (1.2) drewno
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) olszyna
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Olsza ż, ols mrz, olsza ż, olszyna ż, olszynka ż, olszówka ż
- przym. olchowy, olszowy, olszynowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *olьcha[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) alder
- baskijski: (1.1) haltz
- baszkirski: (1.1) ерек (jerek)
- białoruski: (1.1) вольха ż, алешына ż; (1.2) алешына ż, алешнік m
- bułgarski: елша
- czeski: (1.1) olše ż
- duński: (1.1) el
- esperanto: (1.1) alno
- estoński: (1.1) lepp
- farerski: (1.1) elri m, ølur m
- fiński: (1.1) leppä
- francuski: (1.1) aulne m, verne m
- grenlandzki: (1.1) palleq
- hiszpański: (1.1) aliso m
- irlandzki: (1.1) fearnóg ż
- jidysz: (1.1) אָלכע ż (olche)
- kataloński: (1.1) vern m
- łaciński: (1.1) Alnus ż
- niderlandzki: (1.1) els m
- niemiecki: (1.1) Erle ż
- nowogrecki: (1.1) σκλήθρα ż, κλήθρα ż
- nowopruski: (1.1) aliskans m
- rosyjski: (1.1) ольха ż
- słowacki: (1.1) jelša ż
- słoweński: (1.1) jelša
- staroangielski: (1.1) alor
- staroirlandzki: (1.1) fern
- staronordyjski: (1.1) ǫlr
- szkocki gaelicki: (1.1) feàrna ż, crann-fèarna m
- szwedzki: (1.1) al w; (1.2) ale n
- średnioangielski: (1.1) aller
- turecki: (1.1) kızılağaç
- ukraiński: (1.1) ві́льха ż
- walijski: (1.1) gwern
- węgierski: (1.1) éger
- wilamowski: (1.1) jēla ż
- włoski: (1.1) ontano m
- źródła:
- ↑
Hasło „Alnus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Geoekologia turystyki i wypoczynku, Alicja Krzymowska-Kostrowicka, 1997 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „olcha” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.