alder (język angielski)
alder (1.1)
rzeczownik
alder (język duński)
- wymowa:
- Dania: ['alˀɔ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) wiek
- (1.2) epoka
- odmiana:
- (1.1) en alder, alderen, aldre, aldrene
- przykłady:
- (1.1) Mange kvinder (og mænd) lyver om sin alder. → Wiele kobiet (i mężczyzn) kłamie na temat swojego wieku.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) bronzealder • jernalder • middelalder • stenalder
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- den tredje alder → trzeci wiek
- etymologia:
- pragerm.
- uwagi:
- źródła:
alder (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wiek
- odmiana:
- (1.1) en alder, alderen, aldre(r), aldrene lub en alder, alderen, aldere, alderne
- przykłady:
- (1.1) Hun er på min alder. → Ona jest w moim wieku.
- (1.1) Diktere dør ofte i ung alder. → Poeci często umierają w młodym wieku. / Poeci często umierają młodo.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. alderdom
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.