dikter (język norweski (bokmål))
- wymowa:
- IPA: /ˈdiktər/
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) poeta
- odmiana:
- (1.1) en dikter, dikteren, diktere, dikterne
- przykłady:
- (1.1) Mickiewicz var en stor romantisk dikter. → Mickiewicz był wielkim poetą romantycznym.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) poet
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dikt n
- czas. dikte
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dikter (język norweski (riksmål))
- wymowa:
- IPA: /ˈdiktər/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.