olaboga (język polski)

wymowa:

^{[uwaga 1]} IPA: [ˌɔlaˈbɔɡa], AS: [olaboga], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) daw. …wyrażający zaskoczenie

(1.2) daw. …wyrażający strach

(1.3) daw. …wyrażający bezradność

(1.4) daw. …wyrażający niechęć

odmiana:

przykłady:

(1.1) Olaboga! aż trzy ruble?… – krzyknął chłop. - Ady ja tego przez cały tydzień nie zarobię^[1]

(1.2) I sam nie wiesz, jak się to stało, ale wrzeszczysz na całe gardło: "Olaboga! ratujcie!…"^[2]

(1.3) Ale wnet bezradność swoją uczuwał i jak stał, tak wylatywał z izby, a wsparłszy się czołem o węgieł chaty szlochał z gwałtownym niepohamowanym żalem, drżąc cały i powtarzając tylko: Tatusiu! tatusiu! Olaboga rety! Tatusiu!^[3]

(1.4) Olaboga! Niby to dla niego nowalia ładna dziewczyna… miewa on ich takich samych mendlami po folwarkach.^[4]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) o rety

(1.4) e tam, nieważne, mniejsza o to

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

na olaboga → daw. naprędce

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: