szlochać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) płakać, wydając krótkie, urywane dźwięki[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zrozpaczona oparła się o ścianę, zakryła rękami oczy i szlochała do utraty tchu[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) płakać, łkać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szloch mrz, szlochanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. schluchzen[3]
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: płakać
  • angielski: (1.1) sob
  • esperanto: (1.1) ploregi, plorĝemi
  • francuski: (1.1) sangloter
  • hiszpański: (1.1) sollozar
  • niemiecki: (1.1) schluchzen
  • włoski: (1.1) singultire
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szlochać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Iwona Surmik, Ostatni smok, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szloch” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.