okrasa (język polski)

pierogi z okrasą (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. zaprawa dodawana do potraw
(1.2) książk. rzecz stanowiąca upiększenie
(1.3) daw. piękno
(1.4) gw. (Mazury) słonina[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Trwały i łatwy w przechowaniu smalec spożywano z chlebem, a skwarki służyły jako okrasa, zwłaszcza w suchych produktach zbożowych[2].
(1.2) Żarty kapelana stanowiły okrasę każdego spotkania sodalicji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) omasta
(1.2) ozdoba
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) tłuszcz
(1.2) upiększenie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. okraszanie n, okraszenie n, kraszanka ż
czas. krasić, okrasić dk., okraszać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. okrasić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Obrzędy i zwyczaje na Mazurach, zapisała Alina Ścieborzanka, w: Z gwary warmińskiej i mazurskiej, „Poradnik Językowy” nr 2/1952, s. 29.
  2. z Wikipedii

okrasa (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ozdoba
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. okrášlit, okrašlovat
przym. okrasný
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.