nuklearny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) fiz. dotyczący jądra atomu

(1.2) wojsk. dotyczący broni działającej na zasadzie rozszczepienia jądra atomu

(1.3) wojsk. dotyczący konfliktu zbrojnego z użyciem broni nuklearnej (1.2)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nuklearny		nuklearna	nuklearne	nuklearni	nuklearne
dopełniacz	nuklearnego		nuklearnej	nuklearnego	nuklearnych
celownik	nuklearnemu		nuklearnej	nuklearnemu	nuklearnym
biernik	nuklearnego	nuklearny	nuklearną	nuklearne	nuklearnych	nuklearne
narzędnik	nuklearnym		nuklearną	nuklearnym	nuklearnymi
miejscownik	nuklearnym		nuklearnej	nuklearnym	nuklearnych
wołacz	nuklearny		nuklearna	nuklearne	nuklearni	nuklearne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.3) Zwłaszcza konflikt sueski spotęgował świadomość zagrożenia zagładą nuklearną^[1].

(1.3) Kiedy terroryści zaatakowali Bliski Wschód i Amerykę Północną, całemu światu groził śmiertelny konflikt nuklearny^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) fizyk / nuklearny • medycyna nuklearna

(1.2) broń nuklearna

(1.3) atak / wybuch / konflikt nuklearny

synonimy:

(1.1) jądrowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nuklid mrz, nukleon m, nukleonika ż, nuklearyzacja ż

związki frazeologiczne:

parasol nuklearny

etymologia:

łac. nuclearis, utworzone od łac. nucleus → jądro

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nuclear; (1.2) nuclear; (1.3) nuclear
• duński: (1.1) nuklear; (1.2) nuklear; (1.3) nuklear
• hiszpański: (1.1) nuclear
• jidysz: (1.1) נוקלעאַר (nuklear), יאָדער־ (joder-)
• kataloński: (1.1) nuclear
• łaciński: (1.1) nuclearis
• norweski (bokmål): (1.1) nukleær
• norweski (nynorsk): (1.1) nukleær
• nowogrecki: (1.1) πυρηνικός
• szwedzki: (1.1) nukleär
• tuvalu: (1.1) fakaniukelea
• węgierski: (1.1) nukleáris
• włoski: (1.1) nucleare

źródła: