nowobogactwo (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. lekcew. przejawy nagłego wzbogacenia się, nadmierne demonstrowanie stanu majątkowego, zwykle w sposób pozbawiony gustu i klasy
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
(1.1) W jego domu pełno jest oznak nowobogactwa: złote klamki, sztukateria na sufitach i łuki Karwowskiego.
(1.1) Nie lubię Krzyśka za jego nowobogactwo. Popisuje się nowymi samochodami, złotym zegarkiem, a słoma mu z butów wystaje.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dorobkiewiczostwo, parweniuszostwo, nuworyszostwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. nowobogacki
rzecz. nowobogacki mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.