nimfa (język polski)

nimfa (1.1)
nimfa (1.2)
nimfy (1.4)
wymowa:
IPA: [ˈɲĩw̃fa], AS: ĩũ̯fa], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mit. w mitologii greckiej i rzymskiej boginka mająca postać pięknej, młodej dziewczyny, będąca uosobieniem sił przyrody
(1.2) zool. ostatnie stadium larwalne niektórych pajęczaków i owadów
(1.3) ornit. gatunek ptaka z rodziny kakadu
(1.4) ornit. ptak z gatunku nimf (1.3)
(1.5) przest. prostytutka[1]
odmiana:
(1.1-1.5)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nimfetka ż, nimfeum n
przym. nimfowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nimfa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

nimfa (język słoweński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mit. nimfa[1]
(1.2) zool. nimfa[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

nimfa (język węgierski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mit. nimfa
(1.2) przest. nimfa (prostytutka)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.