kakadu (język polski)
kakadu (1.1)
- wymowa:
- IPA: [kaˈkadu], AS: [kakadu]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki lub żeński[1]
- (1.1) ornit. papuga posiadająca na głowie charakterystyczny czub z piór; zob. też kakadu w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kakadu kakadu dopełniacz kakadu kakadu celownik kakadu kakadu biernik kakadu kakadu narzędnik kakadu kakadu miejscownik kakadu kakadu wołacz kakadu kakadu - przykłady:
- (1.1) Na karmę dla tej mojej kakadu tracę fortunę!
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) papuga kakadu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cockatoo
- arabski: (1.1) كوكاتو
- baskijski: (1.1) kakatua
- białoruski: (1.1) какаду m
- bułgarski: (1.1) какаду
- czeski: (1.1) kakadu
- duński: (1.1) kakadue
- esperanto: (1.1) kakatuedoj
- fiński: (1.1) kakadu
- francuski: (1.1) cacatoès
- hiszpański: (1.1) cacatúa ż
- niemiecki: (1.1) Kakadu m
- nowogrecki: (1.1) κακατόης
- rosyjski: (1.1) какаду
- słowacki: (1.1) kakadu m
- szwedzki: (1.1) kakadua w
- turecki: (1.1) kakadu
- ukraiński: (1.1) какаду m
- węgierski: (1.1) kakadu
- źródła:
- ↑
Hasło „kakadu” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
kakadu (język czeski)
kakadu (1.1) bílý
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) ornit. kakadu
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kakadu (język słowacki)
kakadu (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) ornit. kakadu[1][2]
- odmiana:
- (1.1) nieodm.[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kakadu kakadu dopełniacz kakadu kakadu celownik kakadu kakadu biernik kakadu kakadu miejscownik kakadu kakadu narzędnik kakadu kakadu - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kakadu trojfarebný → kakadu ognistoczuba • kakadu zlatochochlý → kakadu żółtoczuba
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kakaduovité n lm
- przym. kakadí
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 302.
- ↑ Hasło „kakadu” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
kakadu (język węgierski)
kakadu (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) ornit. kakadu
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.