boginka (język polski)

boginka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mit. słow. każdy z demonów wód, lasów i pól mający postać kobiety[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Boginki zagrażały człowiekowi na wiele sposobów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lamia, mamuna, odmienica, siubiela, wieszczyca[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przebóstwienie n, bóstwo n, Bóg mos, bogini ż
wykrz. przebóg
przysł. bosko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bogini + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „boginka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Aleksander Gieysztor, Mitologia Słowian, Warszawa 1982, s. 227.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.