nieuchronny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɲɛwuxˈrɔ̃nːɨ], AS: [ńeu̯uχrõ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• epenteza ł • akc. pob.• gemin.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, przed którym nie da się uciec, uchronić; któremu nie da się zapobiec, powstrzymać
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik nieuchronny nieuchronna nieuchronne nieuchronni nieuchronne dopełniacz nieuchronnego nieuchronnej nieuchronnego nieuchronnych celownik nieuchronnemu nieuchronnej nieuchronnemu nieuchronnym biernik nieuchronnego nieuchronny nieuchronną nieuchronne nieuchronnych nieuchronne narzędnik nieuchronnym nieuchronną nieuchronnym nieuchronnymi miejscownik nieuchronnym nieuchronnej nieuchronnym nieuchronnych wołacz nieuchronny nieuchronna nieuchronne nieuchronni nieuchronne - przykłady:
- (1.1) To przecież Armia Czerwona - mówiłem sobie - ratuje świat przed hitlerowskim barbarzyństwem, a mnie osobiście przed nieuchronną zagładą[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nieuchronny los; nieuchronna wojna / śmierć /klęska
- synonimy:
- (1.1) nieunikniony, konieczny, nieodwołalny, bezwzględny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. nieuchronnie
- rzecz. nieuchronność
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) unavoidable
- bułgarski: (1.1) неизбежен
- rosyjski: (1.1) неизбежный
- sanskryt: (1.1) अवश्य
- źródła:
- ↑ Ryszard Matuszewski, Alfabet : wybór z pamięci 90-latka, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.