barbarzyństwo (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) brak cywilizacji[1]
- (1.2) ogół ludów niecywilizowanych w starożytności[2]
- (1.3) antrop. etap rozwoju ludzkości według Lewisa Morgana
- (1.4) przen. zachowanie uznane za nie do zaakceptowania
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik barbarzyństwo barbarzyństwa dopełniacz barbarzyństwa barbarzyństw celownik barbarzyństwu barbarzyństwom biernik barbarzyństwo barbarzyństwa narzędnik barbarzyństwem barbarzyństwami miejscownik barbarzyństwie barbarzyństwach wołacz barbarzyństwo barbarzyństwa - przykłady:
- (1.3) Po etapie dzikości nastał etap barbarzyństwa.
- (1.4) Wyrzucenie starego kredensu było barbarzyństwem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) barbaria
- (1.4) prostactwo, prymitywizm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. barbarzynka ż, Berber mos, Barbara ż, barbaryzm mrz, barbarzyńca mos, barbarzyńskość ż
- przym. barbarzyński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. barbarzyńca
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) barbarism, barbarity
- arabski: (1.1) وحشية ż
- duński: (1.4) barbarisme w
- esperanto: (1.4) barbaraĵo
- hiszpański: (1.1) barbaridad ż
- interlingua: (1.1) barbaria, barbaritate; (1.4) barbaria
- litewski: (1.1) barbariškumas m
- norweski (bokmål): (1.4) barbarisme m
- norweski (nynorsk): (1.4) barbarisme m
- ukraiński: (1.1) варварство n
- węgierski: (1.1) barbárság
- włoski: (1.1) barbarità ż
- źródła:
- ↑
Hasło „barbarzyństwo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „barbarzyństwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.