niekonsekwentny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɲɛkɔ̃w̃sɛˈkfɛ̃ntnɨ], AS: [ńekõũ̯sekfẽntny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pozbawiony konsekwencji (np. w działaniu, planach); sprzeczny, nielogiczny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik niekonsekwentny niekonsekwentna niekonsekwentne niekonsekwentni niekonsekwentne dopełniacz niekonsekwentnego niekonsekwentnej niekonsekwentnego niekonsekwentnych celownik niekonsekwentnemu niekonsekwentnej niekonsekwentnemu niekonsekwentnym biernik niekonsekwentnego niekonsekwentny niekonsekwentną niekonsekwentne niekonsekwentnych niekonsekwentne narzędnik niekonsekwentnym niekonsekwentną niekonsekwentnym niekonsekwentnymi miejscownik niekonsekwentnym niekonsekwentnej niekonsekwentnym niekonsekwentnych wołacz niekonsekwentny niekonsekwentna niekonsekwentne niekonsekwentni niekonsekwentne - przykłady:
- (1.1) Stałym zmianom podlegał natomiast stosunek do ars amandi, miłości, wstydu, prywatności, intymności, kategorii czasu. Pewnym - aczkolwiek niekonsekwentnym - zmianom ulegał stosunek do pracy i tzw. próżnowania[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) konsekwentny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niekonsekwencja ż, niekonsekwentność ż
- przysł. niekonsekwentnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inconsequent, inconsequential, inconsistent
- interlingua: (1.1) inconsequente, inconsequential
- kataloński: (1.1) inconsistent
- rosyjski: (1.1) непоследовательный
- źródła:
- ↑ Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.