naklejka (język polski)
naklejki (1.1)
naklejki (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [naˈklɛjka], AS: [naklei ̯ka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zadrukowany papier lub folia plastikowa z warstwą kleju na jednej stronie, umożliwiającej przyklejenie do czegoś; zob. też naklejka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik naklejka naklejki dopełniacz naklejki naklejek celownik naklejce naklejkom biernik naklejkę naklejki narzędnik naklejką naklejkami miejscownik naklejce naklejkach wołacz naklejko naklejki - przykłady:
- (1.1) Jeżeli w aucie znajduje się naklejka zamiast tablicy rejestracyjnej, kierowca naraża się na dość poważne konsekwencje[1].
- (1.1) Nazwa kraju pochodzenia widnieje na naklejce z banana.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) naklejka odblaskowa • przykleić / przyklejać / przylepić / usunąć / zerwać naklejkę • oklejony naklejkami • w formie naklejki
- synonimy:
- (1.1) nalepka, gw. (Górny Śląsk) abcybilder, abcybinder, abcyjbilder
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. naklejanka ż, naklejeczka ż, klej mrz, naklejanie n ndk., naklejenie n dk.
- czas. nakleić dk., naklejać ndk.
- przym. naklejkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. naklej + -ka
- uwagi:
- por. wlepka • wyklejka
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sticker
- baskijski: (1.1) eranskailu
- bułgarski: (1.1) стикер m, лепенка ż
- duński: (1.1) klistermærke n
- estoński: (1.1) kleebis
- francuski: (1.1) autocollant m
- hiszpański: (1.1) pegatina ż, adhesivo m
- kazachski: (1.1) жапсырма
- portugalski: (1.1) adesivo m, decalque m
- rosyjski: (1.1) наклейка ż
- ukraiński: (1.1) наклейка ż
- włoski: (1.1) adesivo m, autoadesivo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.