przyklejać (język polski)

kobieta przykleja (1.1) kartkę
wymowa:
IPA: [pʃɨkˈlɛjäʨ̑], AS: [pšyklei ̯äć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.podw. art.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przykleić)

(1.1) umocowywać coś przy pomocy kleju lub taśmy klejącej
(1.2) powodować przywieranie do czegoś

czasownik zwrotny niedokonany przyklejać się (dk. przykleić się)

(2.1) ulegać przyczepieniu do czegoś lub kogoś
(2.2) narzucać komuś własne towarzystwo
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Znowu zadecydować za nas będą inni; ci, którzy do programów przyklejać będą numerki![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kleik mrz, przyklejenie n dk., przyklejanie n ndk.
czas. przykleić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) stick; (1.2) set; (2.1) stick; (2.2) tag along after, tag along behind
  • francuski: (2.1) raser; (2.2) se coller
  • hiszpański: (1.1) pegar; (2.1) pegarse
  • niemiecki: (1.1) ankleben; (2.1) festkleben, haften, hängen; (2.2) sich aufdrängen
  • ukraiński: (1.1) прикле́ювати
źródła:
  1. Tomasz Raczek, Pies na telewizję, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.