nadporučík (język czeski)
- wymowa:
- IPA: [ˈnatporʊʧiːk]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) wojsk. porucznik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nadporučík nadporučíci dopełniacz nadporučíka nadporučíků celownik nadporučíkovi / nadporučíku nadporučíkům biernik nadporučíka nadporučíky wołacz nadporučíku nadporučíci miejscownik nadporučíkovi / nadporučíku nadporučících narzędnik nadporučíkem nadporučíky - przykłady:
- (1.1) Hodnostní označení nadporučíka v Armádě České republiky tvoří tři zlaté trojcípé hvězdy. → Oznaczenie stopnia porucznika w Armii Republiki Czeskiej tworzą trzy złote trójramienne gwiazdy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
nadporučík (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) wojsk. porucznik
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska nadporučíčka ż
- przym. nadporučícky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.