monodia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [mɔ̃ˈnɔdʲja], AS: [mõnodʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. liter. solowa melorecytacja w antycznym dramacie greckim, w szczególności monolog o charakterze lamentacyjnym
- (1.2) muz. gatunek muzyczny wyróżniający się jednolitą linią melodyczną i takimż akompaniamentem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monodia monodie dopełniacz monodii monodii celownik monodii monodiom biernik monodię monodie narzędnik monodią monodiami miejscownik monodii monodiach wołacz monodio monodie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monodysta m
- przym. monodyczny
- przysł. monodycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) gr. μονῳδία
- uwagi:
- zob. też monodia w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) monody; (1.2) monody
- czeski: (1.1) monodie ż; (1.2) monodie ż
- duński: (1.1) monodi; (1.2) monodi
- esperanto: (1.1) monodio; (1.2) monodio
- fiński: (1.1) monodia; (1.2) monodia
- francuski: (1.1) monodie ż; (1.2) monodie ż
- hiszpański: (1.1) monodia ż; (1.2) monodia ż
- kataloński: (1.1) monodia ż; (1.2) monodia ż
- łaciński: (1.1) monodia ż; (1.2) monodia ż
- niderlandzki: (1.1) monodie ż; (1.2) monodie ż
- niemiecki: (1.1) Monodie ż; (1.2) Monodie ż
- norweski (bokmål): (1.1) monodi; (1.2) monodi
- norweski (nynorsk): (1.1) monodi; (1.2) monodi
- nowogrecki: (1.1) μονωδία ż; (1.2) μονωδία ż
- portugalski: (1.1) monodia ż; (1.2) monodia ż
- rosyjski: (1.1) монодия ż; (1.2) монодия ż
- słowacki: (1.1) monódia ż; (1.2) monódia ż
- starogrecki: (1.1) μονῳδία ż
- szwedzki: (1.1) monodi; (1.2) monodi
- ukraiński: (1.1) монодія ż; (1.2) монодія ż
- węgierski: (1.1) monódia; (1.2) monódia
- włoski: (1.1) monodia ż; (1.2) monodia ż
- źródła:
monodia (język fiński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
monodia (język hiszpański)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
monodia (język kataloński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
monodia (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. liter. monodia, śpiew żałobny[1]
- (1.2) muz. monodia[1]
- odmiana:
- (1.1-2) monodia, monodiae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monodia monodiae dopełniacz monodiae monodiārum celownik monodiae monodiīs biernik monodiam monodiās ablatyw monodiā monodiīs wołacz monodia monodiae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
monodia (język portugalski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
monodia (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /monoˈdia/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: mo•no•di•a
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. liter. monodia
- (1.2) muz. monodia
- odmiana:
- (1.1-2) lp monodia; lm monodie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.2) polifonia
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. monodico
- przysł. monodicamente
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. μονῳδία < gr. μονο- + ᾠδή
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.