melancholik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmɛlãnˈxɔlʲik], AS: [melãnχolʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek cierpiący na melancholię
- (1.2) człowiek o łagodnym, biernym usposobieniu i powolnych reakcjach uczuciowych[1]; zob. też melancholik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik melancholik melancholicy dopełniacz melancholika melancholików celownik melancholikowi melancholikom biernik melancholika melancholików narzędnik melancholikiem melancholikami miejscownik melancholiku melancholikach wołacz melancholiku melancholicy - przykłady:
- (1.1) Ten melancholik odmawia wszelkich kontaktów z ludźmi.
- (1.2) Sam nie wiem, jak się tam znaleźliśmy, wśród mam, babć i zakochanych melancholików - my, dwaj młodzi przystojniacy z błyskiem w oku[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. melancholia ż, melancholijność ż, melancholizowanie n
- forma żeńska melancholiczka ż
- czas. melancholizować ndk.
- przym. melancholiczny, melancholijny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: flegmatyk • melancholik • sangwinik • choleryk
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) melancholic; (1.2) melancholic
- białoruski: (1.1) меланхолік m; (1.2) меланхолік m
- karpatorusiński: (1.1) меланхолік m; (1.2) меланхолік m
- niemiecki: (1.1) Melancholiker m; (1.2) Melancholiker m
- rosyjski: (1.1) меланхолик m; (1.2) меланхолик m
- słowacki: (1.1) melancholik m; (1.2) melancholik m
- szwedzki: (1.1) melankoliker w
- ukraiński: (1.1) меланхолік m; (1.2) меланхолік m
- źródła:
- ↑
Hasło „melancholik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Talki w wielkim mieście, Monika Piątkowska, Leszek Talko, 2002 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
melancholik (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) melancholik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik melancholik melancholici / melancholikové dopełniacz melancholika melancholiků celownik melancholikovi / melancholiku melancholikům biernik melancholika melancholiky wołacz melancholiku melancholici / melancholikové miejscownik melancholikovi / melancholiku melancholicích narzędnik melancholikem melancholiky - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
melancholik (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) melancholik
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. melanchólia ż, melancholickosť ż
- forma żeńska melancholička ż
- przym. melancholický
- przysł. melancholicky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.