marnotrawić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmarnɔˈtravʲiʨ̑], AS: [marnotravʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) nie wykorzystywać rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie gospodarować

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		marnotrawić
czas teraźniejszy		marnotrawię	marnotrawisz	marnotrawi	marnotrawimy	marnotrawicie	marnotrawią
czas przeszły	m	marnotrawiłem	marnotrawiłeś	marnotrawił	marnotrawiliśmy	marnotrawiliście	marnotrawili
	ż	marnotrawiłam	marnotrawiłaś	marnotrawiła	marnotrawiłyśmy	marnotrawiłyście	marnotrawiły
	n	marnotrawiłom	marnotrawiłoś	marnotrawiło
tryb rozkazujący		niech marnotrawię	marnotraw	niech marnotrawi	marnotrawmy	marnotrawcie	niech marnotrawią
pozostałe formy czas przyszły m będę marnotrawił, będę marnotrawić będziesz marnotrawił, będziesz marnotrawić będzie marnotrawił, będzie marnotrawić będziemy marnotrawili, będziemy marnotrawić będziecie marnotrawili, będziecie marnotrawić będą marnotrawili, będą marnotrawić ż będę marnotrawiła, będę marnotrawić będziesz marnotrawiła, będziesz marnotrawić będzie marnotrawiła, będzie marnotrawić będziemy marnotrawiły, będziemy marnotrawić będziecie marnotrawiły, będziecie marnotrawić będą marnotrawiły, będą marnotrawić n będę marnotrawiło, będę marnotrawić będziesz marnotrawiło, będziesz marnotrawić będzie marnotrawiło, będzie marnotrawić czas zaprzeszły m marnotrawiłem był marnotrawiłeś był marnotrawił był marnotrawiliśmy byli marnotrawiliście byli marnotrawili byli ż marnotrawiłam była marnotrawiłaś była marnotrawiła była marnotrawiłyśmy były marnotrawiłyście były marnotrawiły były n marnotrawiłom było marnotrawiłoś było marnotrawiło było forma bezosobowa czasu przeszłego marnotrawiono tryb przypuszczający m marnotrawiłbym, byłbym marnotrawił marnotrawiłbyś, byłbyś marnotrawił marnotrawiłby, byłby marnotrawił marnotrawilibyśmy, bylibyśmy marnotrawili marnotrawilibyście, bylibyście marnotrawili marnotrawiliby, byliby marnotrawili ż marnotrawiłabym, byłabym marnotrawiła marnotrawiłabyś, byłabyś marnotrawiła marnotrawiłaby, byłaby marnotrawiła marnotrawiłybyśmy, byłybyśmy marnotrawiły marnotrawiłybyście, byłybyście marnotrawiły marnotrawiłyby, byłyby marnotrawiły n marnotrawiłobym, byłobym marnotrawiło marnotrawiłobyś, byłobyś marnotrawiło marnotrawiłoby, byłoby marnotrawiło imiesłów przymiotnikowy czynny m marnotrawiący, niemarnotrawiący ż marnotrawiąca, niemarnotrawiąca marnotrawiące, niemarnotrawiące n marnotrawiące, niemarnotrawiące imiesłów przymiotnikowy bierny m marnotrawiony, niemarnotrawiony marnotrawieni, niemarnotrawieni ż marnotrawiona, niemarnotrawiona marnotrawione, niemarnotrawione n marnotrawione, niemarnotrawione imiesłów przysłówkowy współczesny marnotrawiąc, nie marnotrawiąc rzeczownik odczasownikowy marnotrawienie, niemarnotrawienie

przykłady:

(1.1) Dorobek ten jest obecnie w znacznej mierze marnotrawiony na skutek wyraźnego procesu upolityczniania struktur ochrony środowiska^[1].

(1.1) Dużo wody się marnotrawi, likwidacja marnotrawstwa wody jest koniecznością^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. marnotrawstwo n, marnotrawca m, marnotrawnik m, marnotrawienie n, zmarnotrawienie n, marnacja ż

przym. marnotrawny, marnotrawczy

przysł. marnotrawnie, marnotrawczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. marny + trawić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) waste, squander
• esperanto: (1.1) disipi, malŝpari, prodigi
• hiszpański: (1.1) desperdiciar, malgastar
• niemiecki: (1.1) verschwenden, vergeuden
• szwedzki: (1.1) slösa, förslösa, ödsla, öda

źródła: