marnotrawny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌmarnɔˈtravnɨ], AS: [marnotravny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niewykorzystujący rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie gospodarujący, rozrzutny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rozrzutny, utracjuszowski, nieoszczędny
antonimy:
(1.1) oszczędny, skąpy
hiperonimy:
(1.1) niegospodarny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. marnotrawstwo n, marnotrawca m, marnotrawnik m, marnotrawienie n, zmarnotrawienie n, marnotrawność ż
czas. marnotrawić ndk., zmarnotrawić dk.
przysł. marnotrawnie, marnotrawczy
przym. marny
związki frazeologiczne:
syn marnotrawny
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.