marchia (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. adm. w państwie karolińskim oraz w Świętym Cesarstwie Rzymskim okręg przygraniczny zarządzany przez margrabię; zob. też marchia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik marchia marchie dopełniacz marchii marchii celownik marchii marchiom biernik marchię marchie narzędnik marchią marchiami miejscownik marchii marchiach wołacz marchio marchie - przykłady:
- (1.1) Feudalny pan marchii podlegał bezpośrednio cesarzowi.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Marchia Ankońska • Marchia Austriacka • Marchia Awarska • Marchia Bliższa • Marchia Brandenburska • Marchia Bretońska • Marchia Friuli • Marchia Graniczna Poznańsko-Zachodniopruska • Marchia Hiszpańska • Marchia Łużycka • Marchia Miśnieńska • Marchia Morawska • Marchia Naddunajska • Marchia Odrzańska • Marchia Panońska • Marchia Północna • Marchia Toskańska • Marchia Wkrzańska • Marchia Wschodnia • Nowa Marchia • Stara Marchia
- synonimy:
- (1.1) margrabstwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) okręg
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kurmarchia ż, Marche nmos, Marchia ż
- przym. marchialny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) p.łac. marchia < germ., niem. Marka → znak graniczny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) march, mark
- esperanto: (1.1) markio, margraflando, rzad. margrafujo, markizujo
- włoski: (1.1) marca ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.