magnituda (język polski)
pomiary magnitudy (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geol. fiz. liczbowa miara energii trzęsienia ziemi oparta na wielkości momentu sejsmicznego; zob. też magnituda w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik magnituda magnitudy dopełniacz magnitudy magnitud celownik magnitudzie magnitudom biernik magnitudę magnitudy narzędnik magnitudą magnitudami miejscownik magnitudzie magnitudach wołacz magnitudo magnitudy - przykłady:
- (1.1) Wiosną 1967 roku sejsmografy zarejestrowały kilka wstrząsów o magnitudzie między 3 a 4, ale władze nie uznały za stosowne ewakuować mieszkańców.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miara
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. magnat m, magnateria ż, magnificat m, magnitudo n, magnificencja m/ż, magnum n
- przym. magnacki, magnitudowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. magnitudo → wielkość < łac. magnus → wielki
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) magnitude
- bułgarski: (1.1) магнитуд m
- chiński standardowy: (1.1) 级 (jí)
- esperanto: (1.1) magnitudo
- estoński: (1.1) magnituud
- fiński: (1.1) magnitudi
- francuski: (1.1) magnitude ż
- hiszpański: (1.1) magnitud ż
- interlingua: (1.1) magnitude
- kazachski: (1.1) магнитуда
- niemiecki: (1.1) Magnitude ż
- portugalski: (1.1) magnitude ż
- rosyjski: (1.1) магнитуда ż
- rumuński: (1.1) magnitudine ż
- szwedzki: (1.1) magnitud w
- węgierski: (1.1) magnitúdó
- włoski: (1.1) magnitudo ż
- źródła:
- ↑ Antoine Bello „Fałszerze”, tłum. Elżbieta Janota, Wydawnictwo Sonia Draga, Katowice 2016, ISBN 9788379997992
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.