laur (język polski)

laur (1.1)

wymowa:

IPA: [lawr], AS: [lau̯r], zjawiska fonetyczne: u → ł 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Laurus L.^[1], wawrzyn

(1.2) liście, gałązki wawrzynu

(1.3) hist. wieniec z liści wawrzynu będący symbolem zwycięstwa i chwały w starożytnej Grecji i Rzymie

(1.4) przen. nagroda, którą przyznaje się za wybitne osiągnięcia w pewnej dziedzinie

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	laur	laury
dopełniacz	lauru	laurów
celownik	laurowi	laurom
biernik	laur	laury
narzędnik	laurem	laurami
miejscownik	laurze	laurach
wołacz	laurze	laury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) laur olimpijski

synonimy:

(1.1) wawrzyn

(1.2) wawrzyn

(1.3) wawrzyn

(1.4) nagroda, uznanie, chwała, zwycięstwo, wawrzyn

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. laureat m, laureatka ż, Laurencjusz mos

przym. laurowy

związki frazeologiczne:

sięgać po laury • osiąść na laurach • spocząć na laurach

etymologia:

łac. laurus

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wawrzyn

źródła: