laureat (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zdobywca nagrody

(1.2) hist. poeta-zwycięzca, zdobywca wieńca laurowego w kulturze antycznej

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zwycięzca

(1.2) poeta laureatus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. laur mrz

forma żeńska laureatka ż

przym. laurowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. laureatus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) laureate, prizewinner
• francuski: (1.1) lauréat m
• hiszpański: (1.1) laureado m
• kaszubski: (1.1) laureat m, dobiwca m, dobëtnik m; (1.2) laureat m
• niemiecki: (1.1) Preisträger m
• słowacki: (1.1) laureát m; (1.2) laureát m
• włoski: (1.1) premiato m

źródła:

laureat (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) laureat

(1.2) hist. laureat

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dobiwca m, dobëtnik m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: