kurka (język polski)

kurki (1.1)

kurka (1.2)

kurka (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈkurka], AS: [kurka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. mikol. Cantharellus cibarius^[1], pieprznik jadalny, gatunek grzyba jadalnego; zob. też pieprznik jadalny w Wikipedii

(1.2) zool. zob. kurka wodna

(1.3) zdrobn. od kura

wykrzyknik

(2.1) eufem. wykrzyknik wyrażający poczucie beznadziejności, bezradności lub zniecierpliwienia^[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lp od: kurek

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kurka	kurki
dopełniacz	kurki	kurek
celownik	kurce	kurkom
biernik	kurkę	kurki
narzędnik	kurką	kurkami
miejscownik	kurce	kurkach
wołacz	kurko	kurki

(2.1) nieodm.

(3.1) zob. kurek

przykłady:

(1.1) Po powrocie do domu zjedliśmy pyszną jajecznicę z kurkami i cebulą.

(1.2) W starorzeczu znaleźliśmy gniazda kurek.

(1.3) Krzysiu! Zostaw kurki w spokoju!

(2.1) Kurka! Przestaniesz mi tu w końcu łazić?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pieprznik, lisica

(1.2) kokoszka

(2.1) kurka wodna!

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kurczaczek mzw, kurzeniec mrz, kura ż, kurczak mzw, kurnik mrz, kurzęczak mrz, kureczka ż

przym. kurkowy

związki frazeologiczne:

kurka wodna

etymologia:

pol. kura + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kurka wodna

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kura

• angielski: (1.1) cantharellus, chanterelle
• duński: (1.1) kantarel w
• fiński: (1.1) keltavahvero
• francuski: (1.1) chanterelle ż
• hiszpański: (1.1) chantarela ż, rebozuelo m
• islandzki: (1.1) kantarella ż
• kaszubski: (1.1) peperlëszka ż
• niderlandzki: (1.1) hanenkam m
• niemiecki: (1.1) Pfifferling m
• rosyjski: (1.1) лисичка ż, лисичка обыкновенная ż; (1.3) курочка ż
• szwedzki: (1.1) kantarell w
• ukraiński: (1.1) лисичка ż, лисичка звичайна ż
• wilamowski: (1.1) ricki m

źródła: