kukuryku (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkukuˈrɨku], AS: [kukuryku], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) dźwięk. dźwięk naśladujący pianie koguta

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) pot. pianie koguta

(2.2) pot. ozdoba stercząca z nakrycia włosów

(2.3) pot. włosy w nieładzie, sterczące

(2.4) gwara więzienna budzenie strażnika dla zabawy^[1]

odmiana:

(1.1) nieodm.

(2.1-4) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kukuryku	kukuryku
dopełniacz	kukuryku	kukuryku
celownik	kukuryku	kukuryku
biernik	kukuryku	kukuryku
narzędnik	kukuryku	kukuryku
miejscownik	kukuryku	kukuryku
wołacz	kukuryku	kukuryku

przykłady:

(1.1) I tak zaczął ćwirzyć, ćwikać, • Ćwierkać, czyrkać, czykczyrikać, • Że aż kogut na patyku • Zapiał gniewnie: "Kukuryku!"^[2]

składnia:

kolokacje:

(1.1) robić / piać / zapiać kukuryku

(2.1) kukuryku koguta

(2.2) mieć kukuryku na głowie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

ani be, ani me, ani kukuryku

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cock-a-doodle-doo
• baskijski: (1.1) kukurruku; (2.1) kukurruku
• białoruski: (1.1) кукарэку; (2.1) кукарэку n
• bułgarski: (1.1) кукуригу
• czeski: (1.1) kykyryky
• fiński: (1.1) kukkokiekuu
• francuski: (1.1) cocorico
• hiszpański: (1.1) quiquiriquí; (2.1) quiquiriquí m
• kaszubski: (1.1) kikiriki
• kataloński: (1.1) kikiriki^[3]
• niemiecki: (1.1) kikeriki; (2.1) Kikeriki n
• nowogrecki: (1.1) κουκουρίκου, κικιρίκου; (2.1) κικιρίκου n, κουκουρίκου n
• rosyjski: (1.1) кукареку (kukareku)
• słowacki: (1.1) kykyryky
• szwedzki: (1.1) kuckeliku
• ukraiński: (1.1) кукуріку (kukuriku); (2.1) кукуріку (kukuriku) n
• węgierski: (1.1) kukurikú
• włoski: (1.1) chicchirichì, cuccurucù

źródła: