krzta (język polski)

wymowa:

IPA: [kʃta], AS: [kšta], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. mała, niewielka ilość

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krzta	krzty
dopełniacz	krzty	(brak)[1]
celownik	krzcie	krztom
biernik	krztę	krzty
narzędnik	krztą	krztami
miejscownik	krzcie	krztach
wołacz	krzto	krzty

przykłady:

(1.1) Dodaj do sosu krztę soli.

(1.1) Materializm, gruby, chamski materializm, karierowiczostwo, obłuda lub oportunizm obitych kundli… Ani krzty myśli, ani krzty ideałów, ani krzty serca…^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odrobina, ociupina, krztyna, szczypta, ździebko, trochę

antonimy:

(1.1) ogrom

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krta ż, krztuszenie n, st.pol. krztań

zdrobn. krztyna ż

czas. krztusić się, wykrztusić, zakrztusić się

przym. wykrztuśny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

współcześnie wyraz rzadko używany, tylko w zwrotach „ani krzty”, „do krzty”, „bez krzty” stąd liczba mnoga praktycznie wyszła z użycia, a wyraz jest oznaczany w słownikach jako blm; liczbę mnogą podają tylko starsze słowniki języka polskiego, np. Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego z 1900 r.^[3]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hint
• ukraiński: (1.1) крихта ż

źródła: