kreteński (język polski)

wymowa:
IPA: [krɛˈtɛ̃j̃sʲci], AS: [kretĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Krety, związany z Kretą, pochodzący z Krety
(1.2) archeol. hist. szt. dotyczący starożytnej cywilizacji powstałej w basenie Morza Egejskiego
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Posiada wspaniałe malowidła w duchu szkoły kreteńskiej, częściowo wykonane w 1568 roku przez sławnego malarza Tzortzisa[1].
(1.2) Najstarsze swastyki odkryto w Persji, w indyjskich miastach Mohenjodaro i Harappa, w miejscowości Samarra w Mezopotamii. Znajdowała się na terakotach, na wazach greckich, cypryjskich i kreteńskich[2].
składnia:
kolokacje:
(1.2) kultura kreteńska
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kreta ż, Kreteńczyk m, Kretenka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Gać, Grecja kulturowy przewodnik po Grecji bizantyńskiej, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. KRZYSZTOF MROZIEWICZ, Polityka, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.