kosiarka (język polski)
kosiarka (1.1) spalinowa
.JPG.webp)
kosiarka (1.1) konna
- wymowa:
- IPA: [kɔˈɕarka], AS: [kośarka], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ogrod. roln. urządzenie mechaniczne do koszenia, głównie trawy; zob. też kosiarka w Wikipedii
- (1.2) żart. środ. mot. samochód, którego właściciel lubi wysokie obroty silnika
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kosiarka kosiarki dopełniacz kosiarki kosiarek celownik kosiarce kosiarkom biernik kosiarkę kosiarki narzędnik kosiarką kosiarkami miejscownik kosiarce kosiarkach wołacz kosiarko kosiarki - przykłady:
- (1.1) Muszę zapłacić za pożyczoną kosiarkę, bo złamałem ostrze o kamień.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kosiarka do trawy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kosa ż, koszenie n, skoszenie n, kosiarz m, podkaszarka ż
- zdrobn. kosiareczka ż
- zgrub. kosiara ż
- czas. wykaszać, kosić ndk., skosić dk.
- przym. kosiarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mower
- bułgarski: (1.1) косачка ż
- chorwacki: (1.1) kosilica ż
- duński: (1.1) græsslåmaskine w, slåmaskine w, plænteklipper w
- estoński: (1.1) muruniiduk
- francuski: (1.1) tondeuse ż
- jidysz: (1.1) גראָז־שנײַדער m (groz-sznajder)
- kataloński: (1.1) tallagespa m
- niemiecki: (1.1) Mähmaschine ż, Rasenmäher m
- rosyjski: (1.1) косилка ż
- szwedzki: (1.1) gräsklippare w
- węgierski: (1.1) kaszálógép
- wilamowski: (1.1) grosmasin ż, grozmȧśin ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.