korma (język polski)
korma (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. potrawa z duszonego mięsa z warzywami, rodzaj curry z dodatkiem jogurtu i orzechów; zob. też korma w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik korma kormy dopełniacz kormy korm celownik kormie kormom biernik kormę kormy narzędnik kormą kormami miejscownik kormie kormach wołacz kormo kormy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) robić / zrobić / przygotowywać / przygotować / gotować / ugotować / podać / podawać / serwować / zamówić / zamawiać / jeść / zjeść / zjadać / jadać / doprawiać / przyprawiać kormę
- synonimy:
- (1.1) kurma, quorma
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) curry
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) kuchnia indyjska
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
korma (język czeski)
korma (1.2)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) piwo z miodem pitnym
- (1.2) kulin. korma
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kormový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
korma (język słowacki)
korma (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) żegl. rufa[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kormový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 334.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.