kompetentny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) uprawniony do decydowania, posiadający kwalifikacje
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kompetentny kompetentna kompetentne kompetentni kompetentne dopełniacz kompetentnego kompetentnej kompetentnego kompetentnych celownik kompetentnemu kompetentnej kompetentnemu kompetentnym biernik kompetentnego kompetentny kompetentną kompetentne kompetentnych kompetentne narzędnik kompetentnym kompetentną kompetentnym kompetentnymi miejscownik kompetentnym kompetentnej kompetentnym kompetentnych wołacz kompetentny kompetentna kompetentne kompetentni kompetentne - przykłady:
- (1.1) Był on bardzo kompetentnym pracownikiem w swoim zawodzie i jego szef bardzo go cenił.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) fachowy, odpowiedni, właściwy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kompetentność ż, kompetencja ż
- przysł. kompetentnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. competens
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) competent
- białoruski: (1.1) кампетэнтны
- bułgarski: (1.1) компетентен
- duński: (1.1) kompetent
- francuski: (1.1) compétent
- hiszpański: (1.1) competente
- niemiecki: (1.1) kompetent, sachkundig, zuständig
- norweski (bokmål): (1.1) kompetent
- norweski (nynorsk): (1.1) kompetent
- rosyjski: (1.1) компетентный
- szwedzki: (1.1) kompetent
- ukraiński: (1.1) компетентний
- włoski: (1.1) competente
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.