kompetentność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kompetentne; cecha tych, którzy są kompetentni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kompetentność kompetentności dopełniacz kompetentności kompetentności celownik kompetentności kompetentnościom biernik kompetentność kompetentności narzędnik kompetentnością kompetentnościami miejscownik kompetentności kompetentnościach wołacz kompetentności kompetentności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) kompetentność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kompetencja ż
- przym. kompetentny, kompetencyjny
- przysł. kompetentnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kompetentny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) кампетэнтнасць ż
- rosyjski: (1.1) компетентность ż
- ukraiński: (1.1) компетентність ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.