kwalifikacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkfalʲifʲiˈkaʦ̑ʲja], AS: [kfalʹifʹikacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. zaliczenie do określonej kategorii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kwalifikacja dopełniacz kwalifikacji celownik kwalifikacji biernik kwalifikację narzędnik kwalifikacją miejscownik kwalifikacji wołacz kwalifikacjo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kwalifikacja prawna / podatkowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kwalifikacje nmos, kwalifikator mos/mrz, kwalifikatorka ż, zakwalifikowanie n, wykwalifikowanie n, kwalifikowanie n, kwalifikowalność
- czas. kwalifikować
- przym. kwalifikowany, wykwalifikowany, kwalifikowalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. qualification
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) qualification
- bułgarski: (1.1) квалификация ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) квалификация ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.