koloratka (język polski)
koloratki (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔlɔˈratka], AS: [koloratka], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kraw. rel. biały, sztywny kołnierzyk noszony przez duchownych chrześcijańskich; zob. też koloratka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koloratka koloratki dopełniacz koloratki koloratek celownik koloratce koloratkom biernik koloratkę koloratki narzędnik koloratką koloratkami miejscownik koloratce koloratkach wołacz koloratko koloratki - przykłady:
- (1.1) W sklepie dla duchowieństwa kupiłam Ryśkowi koloratkę i popielatą koszulę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) reg. śl. kragel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. collerette[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clerical collar
- francuski: (1.1) rabat m
- hiszpański: (1.1) alzacuello m
- niemiecki: (1.1) Halskragen m
- włoski: (1.1) collarino m, collaretto m
- źródła:
- ↑ Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, ISBN 83-01-11487-8, s. 567.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.