knować (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈknɔvaʨ̑], AS: [knovać]
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) planować, obmyślać potajemnie coś złego, knuć spisek
- (1.2) przest. obrąbać drzewo[1]
- odmiana:
- (1.1-2) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik knować czas teraźniejszy knowam knowasz knowa knowamy knowacie knowają czas przeszły m knowałem knowałeś knował knowaliśmy knowaliście knowali ż knowałam knowałaś knowała knowałyśmy knowałyście knowały n knowałom knowałoś knowało tryb rozkazujący niech knowam knowaj niech knowa knowajmy knowajcie niech knowają pozostałe formy czas przyszły m będę knował,
będę knowaćbędziesz knował,
będziesz knowaćbędzie knował,
będzie knowaćbędziemy knowali,
będziemy knowaćbędziecie knowali,
będziecie knowaćbędą knowali,
będą knowaćż będę knowała,
będę knowaćbędziesz knowała,
będziesz knowaćbędzie knowała,
będzie knowaćbędziemy knowały,
będziemy knowaćbędziecie knowały,
będziecie knowaćbędą knowały,
będą knowaćn będę knowało,
będę knowaćbędziesz knowało,
będziesz knowaćbędzie knowało,
będzie knowaćczas zaprzeszły m knowałem był knowałeś był knował był knowaliśmy byli knowaliście byli knowali byli ż knowałam była knowałaś była knowała była knowałyśmy były knowałyście były knowały były n knowałom było knowałoś było knowało było forma bezosobowa czasu przeszłego knowano tryb przypuszczający m knowałbym,
byłbym knowałknowałbyś,
byłbyś knowałknowałby,
byłby knowałknowalibyśmy,
bylibyśmy knowaliknowalibyście,
bylibyście knowaliknowaliby,
byliby knowaliż knowałabym,
byłabym knowałaknowałabyś,
byłabyś knowałaknowałaby,
byłaby knowałaknowałybyśmy,
byłybyśmy knowałyknowałybyście,
byłybyście knowałyknowałyby,
byłyby knowałyn knowałobym,
byłobym knowałoknowałobyś,
byłobyś knowałoknowałoby,
byłoby knowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m knowający, nieknowający ż knowająca, nieknowająca knowające, nieknowające n knowające, nieknowające imiesłów przymiotnikowy bierny m knowany, nieknowany knowani, nieknowani ż knowana, nieknowana knowane, nieknowane n knowane, nieknowane imiesłów przysłówkowy współczesny knowając, nie knowając rzeczownik odczasownikowy knowanie, nieknowanie - przykłady:
- (1.1) Rad bym ci za to wziąć te złote sploty / I obciąć nożem / Albo knować jakie pieskie psoty / Z aniołem-stróżem…[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) knować intrygę / zdradę / zemstę • knować coś przeciw komuś
- synonimy:
- (1.1) chytrzyć, intrygować, konszachtować, knuć, namawiać się, roić, snuć intrygi, spiskować, szyć buty, ukartowywać, zmawiać się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. knowanie n, knowacz m, knowie
- czas. uknować
- przym. knowany, knowający
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scheme, intrigue, plot
- francuski: (1.1) tramer, cabaler, tisser
- hiszpański: (1.1) tramar
- niemiecki: (1.1) aushecken
- nowogrecki: (1.1) σκευωρώ, μηχανεύομαι
- rosyjski: (1.1) затевать
- źródła:
- ↑ Samuel Bogumił Linde Słownik języka polskiego, t. 1, cz. 2: G-L, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1808, s. 1031
- ↑ Cyprian Kamil Norwid Beatrix
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.