knuć (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. uknuć)
- (1.1) skrycie planować działania przeciw komu
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Towarzysze i towarzyszki, amerykańska burżuazja knuje podstępy przeciw ludowi pracującemu!
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) knuć intrygi
- synonimy:
- (1.1) spiskować, daw. knować
- antonimy:
- (1.1) nie knuć
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. knucie n, uknucie n
- czas. uknuć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) conspire, contrive, intrigue, plot, scheme, cook up
- francuski: (1.1) machiner, tramer
- hiszpański: (1.1) tramar, maquinar, urdir
- kaszubski: (1.1) knowac, mąklowac
- niemiecki: (1.1) aushecken, im Schilde führen
- nowogrecki: (1.1) απεργάζομαι, βυσσοδομώ, μηχανορραφώ
- węgierski: (1.1) sző
- włoski: (1.1) inciuciare, macchinare, ordire, tramare
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.