kawalerka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bud. mieszkanie jednopokojowe
(1.2) pot. przedmałżeński okres życia mężczyzny
(1.3) pot. żart. młodzi nieżonaci mężczyźni[1]
(1.4) kobiecy strój do jazdy konnej[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wynajmę tanią kawalerkę w śródmieściu.
(1.3) Trzeba poczekać, kawalerka się rozkręci, wtedy pójdą panny w tany.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) garsoniera, mieszkanko, kąt; gw. (Górny Śląsk) ajncla
(1.2) kawalerstwo
(1.4) amazonka, myśliczek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kawaler mos, kawaleria ż, kawalerowanie n, kawalerstwo n, kawalerskość ż
czas. kawalerować ndk.
przym. kawalerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kawaler + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Renata Majewska-Grzegorczykowa, Uwagi o odrzeczownikowych nazwach czynności z sufiksem -ka. Typ belferka, stolarka, „Poradnik Językowy” nr 1/1958, s. 2.
  2. Sztuka świata. Słownik terminów, 2013, s.26
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.