kawa po turecku (język polski)

serwowanie kawy po turecku (1.1)
kawa po turecku (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈkava ˌpɔ‿tuˈrɛʦ̑ku], AS: [kava po‿turecku], zjawiska fonetyczne: zestr. akc.akc. pob.
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) kulin. drobno zmielona kawa przygotowywana w tradycyjny arabski sposób w małym tygielku (dżezwie), często z przyprawami (anyżem gwiazdkowym, cynamonem, imbirem, kardamonem lub wanilią)
(1.2) pot. kulin. błędnie używana nazwa stosowana wobec zmielonej kawy wsypanej bezpośrednio do szklanki lub innego naczynia i zalanej wrzątkiem
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) kawa fusiasta, plujka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Napoje
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.