katiusza (język polski)

katiusza (1.1) typu BM-13 na podwoziu ZiŁ-157
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. hist. pot. zbiorcza nazwa kilku typów radzieckich samobieżnych wyrzutni rakietowych wprowadzonych w czasie drugiej wojny światowej[1]; zob. też katiusza w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po raz pierwszy Armia Czerwona użyła katiusz w bitwie pod Orszą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) żart. organy Stalina
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Katiusza ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. Катюша → Kasiunia < zdrobn. od ros. ЕкатеринаKatarzyna
uwagi:
nie mylić z: katusza
tłumaczenia:
  • białoruski: (1.1) кацюша ż
  • bułgarski: (1.1) катюша ż
  • francuski: (1.1) Katioucha ż
  • niderlandzki: (1.1) Katjoesja ż
  • niemiecki: (1.1) Katjuscha ż
  • portugalski: (1.1) katyusha ż, Katyusha ż
  • rosyjski: (1.1) катюша ż
  • słowacki: (1.1) kaťuša ż
  • ukraiński: (1.1) катюша ż
  • węgierski: (1.1) Katyusa
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.