karmel (język polski)
karmel (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈkarmɛl], AS: [karmel]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) spoż. brązowy barwnik spożywczy, otrzymywany przez ogrzewanie cukru, sacharozy lub glukozy, używany jako dodatek do słodyczy, deserów i piwa
- (1.2) rel. klasztor zakonu karmelitów lub karmelitanek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik karmel dopełniacz karmelu celownik karmelowi biernik karmel narzędnik karmelem miejscownik karmelu wołacz karmelu - przykłady:
- (1.1) Mama kupiła mi baton z karmelem i orzechami.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cukier palony
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karmelarstwo n, karmelarnia ż, karmelarz mos, karmelarka ż, karmelizacja ż, karmelek m
- czas. karmelizować ndk.
- przym. karmelowy, karmelkowy, karmelarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. caramel → cukierek karmelkowy o kształcie przypominającym rurkę[1]
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) caramel
- arabski: (1.1) كراميل
- baskijski: (1.1) karamelu
- białoruski: (1.1) карамель ż
- bułgarski: (1.1) карамел m
- chorwacki: (1.1) karamel m
- czeski: (1.1) karamel m
- esperanto: (1.1) karamelo
- estoński: (1.1) karamell
- grenlandzki: (1.1) kukkarnaaq
- hiszpański: (1.1) caramelo m
- ido: (1.1) karamelo
- interlingua: (1.1) caramello
- litewski: (1.1) karamelė ż
- niderlandzki: (1.1) karamel m
- rosyjski: (1.1) карамель ż
- rumuński: (1.1) caramel n
- słowacki: (1.1) karamel m
- słoweński: (1.1) karamel m
- szwedzki: (1.1) karamell w
- ukraiński: (1.1) карамель ż
- węgierski: (1.1) karamell
- włoski: (1.1) caramello
- źródła:
- ↑ Andrzej Markowski, Radosław Pawelec, Wielki słownik wyrazów obcych i trudnych, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7476-242-7, s. 379.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.