karaimizm (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. religia wywodząca się z judaizmu, uznająca za podstawę wiary Torę, a odrzucająca Talmud; zob. też karaimizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) karaizm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karaimski mrz, karaizm m, Karaim m, Karaimka ż, karaim m, karaimka ż
przym. karaimski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • hiszpański: (1.1) caraísmo m
  • rosyjski: (1.1) караимизм m
  • ukraiński: (1.1) караїмізм m
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.