karaimski (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Karaimami, dotyczący Karaimów

(1.2) związany z karaimami, dotyczący karaimów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język karaimski; zob. też język karaimski w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	karaimski		karaimska	karaimskie	karaimscy	karaimskie
dopełniacz	karaimskiego		karaimskiej	karaimskiego	karaimskich
celownik	karaimskiemu		karaimskiej	karaimskiemu	karaimskim
biernik	karaimskiego	karaimski	karaimską	karaimskie	karaimskich	karaimskie
narzędnik	karaimskim		karaimską	karaimskim	karaimskimi
miejscownik	karaimskim		karaimskiej	karaimskim	karaimskich
wołacz	karaimski		karaimska	karaimskie	karaimscy	karaimskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.2) Religia karaimska jest zbliżona do judaizmu, jednak uległa na Bliskim Wschodzie silnemu oddziaływaniu islamu^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karaimizm mrz, Karaim mos, Karaimka ż, karaim mos, karaimka ż, Karaita mos, karaita mos, Karaitka ż, karaitka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: karaibski

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) караімскі; (1.2) караімскі; (2.1) караімская ż
• hiszpański: (1.1) caraíta; (1.2) caraíta; (2.1) caraíta m
• rosyjski: (1.1) караимский; (1.2) караимский; (2.1) караимский m
• ukraiński: (1.1) караїмський; (1.2) караїмський; (2.1) караїмська ż

źródła: