kanarek (język polski)
kanarek (1.1) domowy
kanarek (1.1) dziki
- wymowa:
- IPA: [kãˈnarɛk], AS: [kãnarek], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pot. przen. kontroler biletów w publicznych środkach komunikacji
- (2.2) pot. przen. łobuz, ziółko
- (2.3) daw. przen. gw. (Warszawa) żandarm[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kanarek kanarki dopełniacz kanarka kanarków celownik kanarkowi kanarkom biernik kanarka kanarki narzędnik kanarkiem kanarkami miejscownik kanarku kanarkach wołacz kanarku kanarki - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kanarek kanarki dopełniacz kanarka kanarków celownik kanarkowi kanarkom biernik kanarka kanarków narzędnik kanarkiem kanarkami miejscownik kanarku kanarkach wołacz kanarku kanarki - przykłady:
- (1.1) Istotnie były to kanarki: jeden żółty jak ciasto z szafranem, drugi nieco bledszy, ale za to z czubkiem na głowie.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) kanar
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kanary nmos
- przym. kanarkowy, kanaryjski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Wyspy Kanaryjskie, gdzie kanarek żyje w naturalnych warunkach
- uwagi:
- (1.1) zob. też kanarek w Wikicytatach
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- (2.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żandarm
- angielski: (1.1) canary
- arabski: (1.1) طائر الكناري, كناري
- baskijski: (1.1) kanario
- białoruski: (1.1) канарэйка ż
- bułgarski: (1.1) канарче n
- czeski: (1.1) kanárek m
- duński: (1.1) kanariefugl w
- esperanto: (1.1) kanario
- fiński: (1.1) kanarianhemppo, kanarialintu
- francuski: (1.1) canari m, serin des Canaries m
- hiszpański: (1.1) canario m
- ido: (1.1) kanario
- jidysz: (1.1) זינגפֿויגל m, קאַנאַריק m
- kaszubski: (1.1) kanark m
- kataloński: (1.1) canari m
- litewski: (1.1) kanarėlė ż
- niemiecki: (1.1) Kanarienvogel m
- norweski (bokmål): (1.1) kanarifugl
- nowogrecki: (1.1) καναρίνι n
- portugalski: (1.1) canário m
- rosyjski: (1.1) канарейка ż, кенар m, кенарь m, кенарка ż
- rumuński: (1.1) canar m
- słowacki: (1.1) kanárik m
- szwedzki: (1.1) kanariefågel w
- turecki: (1.1) kanarya
- ukraiński: (1.1) канарка ż
- wenecki: (1.1) canarìn m
- węgierski: (1.1) kanári, kanárimadár
- wilamowski: (1.1) kanarek m
- włoski: (1.1) canarino m
- źródła:
- ↑ Eugeniusz Jaczewski, Gwara miejska Warszawy, „Poradnik Językowy” nr 9/1938–1939, s. 176.
- ↑ Bolesław Prus: Emancypantki
kanarek (język wilamowski)
kanarek (1.1)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kanarek[1]
- odmiana:
- (1.1) lp kanarek; lm kanarkja
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ptaki
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 218.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.