imadło (język polski)
imadło (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ĩˈmadwɔ], AS: [ĩmadu̯o], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) techn. przyrząd, który służy do mocowania przedmiotów poddawanych obróbce lub w trakcie montażu; zob. też imadło w Wikipedii
- (1.2) część przedmiotu służąca do chwytania jej dłonią w celu przenoszenia tego przedmiotu
- (1.3) med. kleszcze chirurgiczne
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik imadło imadła dopełniacz imadła imadeł celownik imadłu imadłom biernik imadło imadła narzędnik imadłem imadłami miejscownik imadle imadłach wołacz imadło imadła - przykłady:
- (1.1) Brygadzista umocował walec w imadle.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) imadło bezwrzecionowe / kompaktowe / maszynowe / modelarskie / modułowe / obrotowe / pionowe / podwójne / precyzyjne / sinusowe / stolarskie / szlifierskie / ślusarskie / wiertarskie / żeliwne
- synonimy:
- (1.1) przest. śrubsztak; st.pol. szrobsztok, reg. białost. śrubstag; gw. (Górny Śląsk) szraubsztok, szróbsztok
- (1.2) ucho, uchwyt
- (1.3) szczypce, kleszcze
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. imak mrz, imanie n
- czas. imać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. imać + -dło
- uwagi:
- zob. też imadło (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) vise, vice, cramp, clamp
- baskijski: (1.1) tornuzil
- bułgarski: (1.1) менгеме n
- duński: (1.1) skruestik w
- hiszpański: (1.1) tornillo de banco m, tornillo m
- kaszubski: (1.1) jimadło n
- kazachski: (1.1) іскенже
- litewski: (1.1) griebtuvas m, spaustuvai
- niemiecki: (1.1) Schraubstock m
- nowogrecki: (1.1) μέγγενη ż
- rosyjski: (1.1) тиски lm
- wilamowski: (1.1) śraubstök m
- włoski: (1.1) morsa ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.