szczypce (język polski)
szczypce (1.1)
szczypce (1.1) kowalskie
szczypce (1.2) homara
- wymowa:
- IPA: [ˈʃʧ̑ɨpʦ̑ɛ], AS: [ščypce]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) techn. narzędzie do chwytania przedmiotów w formie dwóch zaciskających się ramion
- (1.2) zool. dwudzielny narząd chwytny i obronny niektórych stawonogów; zob. też szczypce (zoologia) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik szczypce dopełniacz szczypiec / szczypców[1][2] celownik szczypcom biernik szczypce narzędnik szczypcami miejscownik szczypcach wołacz szczypce - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kleszcze
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szczypanie n, podszczypywanie n, szczypawka ż
- zdrobn. szczypczyki nmos
- czas. szczypać, podszczypywać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też szczypce w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pliers lm, pincers lm; (1.2) pincers lm
- esperanto: (1.1) tenajlo
- hiszpański: (1.1) pinzas ż lm, tenazas ż lm; (1.2) pinzas ż lm
- niemiecki: (1.1) Zange ż; (1.2) Scheren ż lm
- ukraiński: (1.1) щипці lm
- wilamowski: (1.1) cąŋŋ ż, caong ż, cann ż; (1.2) cąŋŋ ż, caong ż, cann ż
- włoski: (1.1) pinze ż lm
- źródła:
- ↑ Hasło „szczypce” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 750.
- ↑ Hasło „szczypce” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1136.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.