szczypawka (język polski)
szczypawka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ʃʧ̑ɨˈpafka], AS: [ščypafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. ent. skorek (owad)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szczypawka szczypawki dopełniacz szczypawki szczypawek celownik szczypawce szczypawkom biernik szczypawkę szczypawki narzędnik szczypawką szczypawkami miejscownik szczypawce szczypawkach wołacz szczypawko szczypawki - przykłady:
- (1.1) Kazik zagroził siostrze, że w nocy wpuści jej do ucha szczypawkę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ent. skorek, szczypawica
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) owad
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szczypce nmos
- czas. szczypać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zob. szczypać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) earwig
- baskijski: (1.1) ipurtsarde
- duński: (1.1) ørentvist w
- francuski: (1.1) perce-oreille m
- galicyjski: (1.1) cadela de frade ż
- hiszpański: (1.1) tijereta ż, cortapicos m, cortapichas m
- niemiecki: (1.1) Ohrwurm m
- nowogrecki: (1.1) ψαλίδα ż
- rosyjski: (1.1) уховёртка ż
- szwedzki: (1.1) tvestjärt w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.